De onderzoeker
Sommige mensen herkennen een duidelijke handtekening in het fotografische werk van Mathilde, maar zelf is ze daar niet bewust mee bezig. Ze maakt wat haar gevoel haar ingeeft, en als dat iets is wat ze niet kan, dan oefent ze totdat het haar wel lukt. Haar werk loopt uiteen van 17-eeuwse geïnspireerde stillevens tot hypnotiserende mash-up’s en filmische beautyshoots. We mogen haar werk daarom gerust ‘eclectisch’ noemen. “Ik vind het grappig dat mensen een lijn in mijn werk zien. Ik maak namelijk vooral verschillende dingen,” licht Mathilde toe. “Dat komt enerzijds omdat ik een korte spanningsboog heb en anderzijds omdat ik mezelf wil blijven ontwikkelen; ik wil blijven onderzoeken en beter worden in wat ik doe.”
De drie elementen
Toch kun je ook overeenkomsten zien in de beelden van Mathilde. De kleuren, composities én bloemen zijn herkenbaar en verklappen de favoriete stijl van de fotografe. Dat komt doordat Mathilde in elk beeld op zoek gaat naar dezelfde basis: techniek, gevoel en iets organisch. “Ik vind het belangrijk dat er een balans is tussen die drie elementen. En dat ze elkaar versterken. Stel dat ik voor een commerciële opdracht een parfumfles moet fotograferen, dan zoek ik daar iets zachts bij dat het glas contrasteert en iets organisch dat de geur en het gevoel van het parfum kan versterken. Daarvoor gebruik ik bijna altijd een bloem.”
'Mijn foto’s moeten in balans zijn'
Alles moet kloppen
Maakt Mathilde stillevens voor zichzelf, dan begint ze altijd bij de bloem. Een lievelingsbloem heeft ze niet, als hij maar in het seizoen is. Vervolgens bedenkt ze welk verhaal ze met de bloem wil vertellen en onderzoekt welke elementen en kleuren daar goed bij passen. Vaak laat ze zich daarbij leiden door de vorm van de bloem. Alle details moeten kloppen, anders werkt het totaalplaatje niet. Inspiratie haalt ze uit films, werk van Hollandse meesters, of uit haar eigen spullen die ze door de jaren heen heeft verzameld met het idee dat ze ooit een rol zouden kunnen spelen in één van haar beelden. Heeft ze alle onderdelen gevonden, dan schikt ze de bloemen tot een floraal kunstwerk, sleutelt ze aan de kleurencombinaties en voegt hier en daar wat props toe, totdat een beeld ontstaat waar ze tevreden mee is.
Bloemen met een eigen wil
Tijdens haar werk is Mathilde continu in gesprek met zichzelf en de compositie die voor haar ontstaat: “Ik vraag mezelf steeds af: gaat het de goede kant op? Klopt het resultaat met hoe ik het voor me zag of heeft het stuk nog iets nodig? Die conversatie gaat de hele tijd door. Bloemen maken dat gesprek wel uitdagend, want ze luisteren niet altijd. Terwijl ik rustig de tijd neem, gaan bloemen op een gegeven moment hangen en verschuiven. Daardoor ziet het stuk er anders uit dan ik van tevoren niet had bedacht. Soms denk ik dan oh, dat is mooi, daar ga ik mee verder. Soms loop ik daardoor juist vast. Maar vaak als ik het beeld later terugzie, ben ik toch wel blij verrast met het resultaat.”
'Als ik een stilleven maak, ben ik continu in gesprek met bloemen'
Eigenwijze kunstenaar
Ze heeft zo precies in haar hoofd hoe het beeld eruit moet komen te zien, dat Mathilde op een gegeven moment besluit om de regie, styling en uitvoering zelf te gaan doen. Die eigenwijze mentaliteit had ze vroeger ook al, waardoor een studie op de kunstacademie uiteindelijk niet lukte. Mathilde: “Mijn ouders zijn allebei kunstenaar. Zij leerden mij als kind na te denken over kleur en compositie en vooral ook mezelf te blijven ontwikkelen. Daardoor begon ik op de Kunstacademie met veel basiskennis, maar was ik ook eigenwijs. Ik dacht het allemaal beter te weten en had niet het idee dat ik kon groeien binnen de muren van de Kunstacademie. Daarom stopte ik met die opleiding.”
Eindelijk overtuigd
Tijdens het fotograferen ontdekt Mathilde hoe graag ze eigenlijk met bloemen werkt. Maar af en toe twijfelt ze of ze dat eigenlijk wel mag doen: ze is immers fotograaf en geen bloemist. De bloemkunstenaars die ze als Exposé-regisseur ontmoet weten haar uiteindelijk te overtuigen: “Ik merk telkens hoe gedreven en onderzoekend zij zijn. Vaak doen zij ook maar wat en zien ze wel hoe het uitpakt. Hun doorzettingsvermogen heeft mij enorm geïnspireerd om met bloemen te gaan werken. Dus heb ik mezelf leren bloemschikken en ging ik experimenteren met bloemen in mijn fotografie. Ik merkte dat mijn bloemstukken steeds beter werden, en ik word nu steeds vaker benaderd of ik zulk werk ook in opdracht kan maken.”
'Ik heb lang gedacht ik niet met bloemen mocht werken'
Op zoek naar nieuw avontuur
Zoveel passie voor bloemen, maar toch heeft Mathilde nooit bloemist willen worden. Ze maakt dingen die ze graag wil behouden, en die ambitie valt niet te rijmen met het werk van een bloemist. Met haar camera kan dat wel. Mathilde: “Als mensen mij vragen wie ik nu precies ben, dan antwoord ik stillevenfotograaf. Ik denk dat het goed is om jezelf een titel te geven. Ik houd ervan om dingen zelf uit te zoeken, om uit te proberen en open te blijven staan voor nieuwe ideeën. Daarom waaier ik nu uit naar andere visuele paden zoals beauty, film en fashion. Deze omgevingen zijn heel esthetisch en ik krijg er hele nieuwe energie van. Gelukkig kan ik ze wel goed combineren met bloemen, anders had ik ze denk ik niet zo leuk gevonden.”
Meer Mathilde
Smaakt dit naar meer? Bekijk dan ook de video.
